Welkom bij de zondageditie!

Vallodalid is een perfecte uitvalsbasis voor een aantal dagtripjes. Vandaag stappen we in onze Chevy richting Uayma en Los Coloradas.

Alle dagen beginnen eigenlijk met lekker luieren in de ochtend, wat lezen, filmpje kijken, aflevering terugkijken en bij een leuk tentje ontbijten. Ook vandaag is het alweer 12 uur voordat we op pad gaan.

Om te beginnen rijden we naar Uayma. Hier bezoeken we één van de mooiste kerken in Yucatan die is bewaard gebleven uit het koloniale tijdperk. Het valt ons steeds meer op hoe dorpjes en steden zijn opgebouwd uit gebouwen met een koloniale bouwstijl en de hedendaagse simplistische bouwstijl. Het laat heel mooi het contrast zien tussen hoe het een aantal eeuwen geleden was en hoe het zich ontwikkeld heeft na het vertrek van de conquistadores. Laten we voor het gemak zeggen dat de gebouwen niet een mooiere uitstraling hebben gekregen. De kerk in Uayma is echter waanzinnig mooi en goed onderhouden. De meeste koloniale gebouwen zijn flink vervallen, maar deze kerk is qua schilderwerk en versiering nog vrijwel volledig zoals het was een paar honderd jaar geleden.

Na het bezoeken van de kerk rijden richting we richting Los Coloradas een flinke rit aangezien we helemaal naar de Atlantische kust gaan rijden, een kleine twee uurtjes van Valladolid. Los Colorados is een belangrijk gebied voor Mexico aangezien er aan zoutwinning wordt gedaan. Door de winning van zout ontstaat er op sommige plekken een roze gloed over de meren, dat moeten wij natuurlijk zien! Maar nummer 1 reden dat wij hier naartoe zijn gegaan is omdat hier de Flamingo's leven in het beschermde natuurgebied rond de roze meren. In Bolivia vonden wij dat echt een fantastische ervaring en daarom kunnen we dit niet overslaan.

Onderweg pakken we nog even een lunch in een soort van truckersrestaurantje. Een paar quesadillas waar de vette kaas vanaf druipt en een zwart geblakerde worst later halen we het anker weer binnen en zetten we zeil richting Los Coloradas. We rijden door een nietszeggend dorpje waar een stier met een gigantische zak middenin het dorp aan een boom staat geparkeerd als we twee verdwaalde meiden zien rondlopen. Weifelend steken zij hun duim in de lucht waarmee zij smekend lijken te vragen of ze mogen meeliften. We stoppen de auto en we zijn weer twee naar zweet stinkende Franse lifters rijker. Fatima en Sabrina komen uit Marseille zijn 33 jaar en zijn momenteel werkloos. Op de bonnefooi zijn zij naar Mexico gegaan om op een klein budget 3 weken door Mexico te reizen. We hebben 3 kwartier een gezellig gesprek, zetten hen af op hun bestemming en rijden het laatste stukje door.

We komen in een prachtig natuurgebied aan de Atlantische kust waar we inderdaad een glimp van de roze meren opvangen (het blijkt er geen perfecte dag voor te zijn). Maar mooier nog is dat de plek is bezaaid met Flamingo's. In Bacalar hadden we van een Nederlandse gozer al de tip gekregen om gewoon door te rijden op het kruispunt waar een man staat te zwaaien dat je naar rechts moet. Er wordt je dan wijs gemaakt dat je een bepaalde kant op moet waar je natuurlijk weer geld uit de zakken wordt geklopt. Ook zeggen ze dat er verderop geen Flamingo's zijn te zien. Dat blijkt dus flauwekul aangezien je in een natuurreservaat komt waar heel weinig toeristen het bestaan van afweten. De stilte is oorverdovend en het aanzicht is sprookjesachtig. We pakken nog een beginnende zonsondergang gang mee en springen vervolgens snel terug in de auto aangezien we ook weer 2 uur terug moeten rijden.

Moe en voldaan komen we aan in Valladolid, voor het eerst deze reis besluiten we sushi te gaan eten. Het blijkt een perfecte afsluiting van een mooie dag aangezien de sushi heerlijk en spotgoedkoop is. Met volle buikjes vallen we in slaap op naar de volgende dag!